Tussentijd

tussentijdBijna 2 jaar geleden schreef ik m’n laatste blog: de mist was opgetrokken. Dat was wel fijn natuurlijk. Maar wat maakte nou dat ik daarna geen enkel blog meer schreef? Wat gebeurde er in die tussentijd?

Die vraag stelde ik mezelf regelmatig. Het korte antwoord: ik had er geen behoefte aan. Geen inspiratie. Niets te melden.

Tussentijd

Dat wil niet zeggen dat er niks gebeurde. De praktijk kreeg vorig jaar vleugels. Mijn werk voor De Groene Os ook. En er kwam een nieuw paard. Dat laatste heeft veel impact gehad. Want niets ging vanzelf met dit paard en hij zorgde voor nogal wat hoofdbrekens.

Er was geen ruimte meer in mijn hoofd om ook nog te schrijven. Video’s maken deed ik wel, maar niet voor mezelf.

Vandaar de stilte hier.

En door

Inmiddels zijn we 2 jaar verder en de balans is terug in werk en privé. Het afgelopen jaar heeft de praktijk stil gelegen. Want als je er geen aandacht aan geeft, dan ligt het stil. Het bewijs is maar weer eens geleverd.

Kort geleden deed ik weer eens een opstelling met iemand en dat was eigenlijk de aanleiding tot dit verhaal. Want ik merkte dat ik het gemist had. Het een-op-een werken met iemand aan een vraag waar die persoon mee zit. En dat het eigenlijk best jammer is om dit te laten liggen.

Er ontstond de vraag in mezelf: ga ik hier nog moeite voor doen? Of laat ik het over aan het universum/toeval.

Je raadt het waarschijnlijk al. Het feit dat er weer een blog verschijnt geeft aan dat er toch wel weer wat aan het bewegen is. De praktijk krijgt weer mijn aandacht. Want het is té waardevol om te laten versloffen.

Aan de bak

Aan de bak dus. Alles afstoffen: de websites (gelukkig heb ik ze wel bijgehouden), de socials (die heb ik niet bijgehouden) en de  maillijsten (die ik nog wel heb, maar het systeem niet meer). Ik weet hoe alles moet, uiteindelijk heeft het me jarenlang aan het werk gehouden en klanten opgeleverd.

Kersen op de taart

Volgend jaar ben ik 66, mijn ‘laatste’ jaar voor mijn pensionering. Vanuit de levensloop theorie begint nu zo’n beetje de tijd van ‘kersjes op de taart’. En ik kan beamen dat het zo werkt, ik heb alleen nog maar behoefte aan dingen doen waar ik echt voldoening uit haal. Geen zin en tijd meer voor ‘gedoe’.

Toekomstvisie

Hoe zie ik de komende tijd voor me? Lekker blijven werken in het team van De Groene Os want daar haal ik veel voldoening uit. Verder weer aan de slag gaan met mijn praktijk ‘Healing en Counseling’. Dat omvat zowel ‘Ondernemen in de levensloop’ als ‘Healing Touch voor Dier en Mens’. En niet te vergeten: veel genieten van mijn paarden. Tijd daarvoor reserveren is ook belangrijk.

Met deze intentie begin ik aan 2025.

Terugblik

En wanneer ik einde 2025 dan terugkijk op het afgelopen jaar: dan zie ik dat die intentie realiteit is geworden. Dat de tussentijd voorbij is en dat er een nieuwe fase is aangebroken. Die van het Grote Genieten.

2 reacties

  1. Magda de Muijnck

    Super Ingrid, fijn om te horen dat het goed gaat met je. Wat een heerlijke levensfase is dit en dat het zo in volle vertrouwen gaat. Als jij er weer zin in hebt, ga ik het weer lezen!

    • Ingrid

      Wat een leuk bericht Magda, dank je wel! En ja, het borrelt weer met ideeën, dus er volgt zeker meer.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.